و اینست ضمانت روزگار ...

دخترک کور...

پسرک دل به دختر کور بست ..

چون راز دل به دختر کور گفت ، چنین شنید :

یاری نخواهم مگر با چشم خود بینم ...

و روزها گذشت ... روز ها ....روز ها .... و....

از بیمارستان دخترک کور را احضار کردند برای عمل پیوند چشم !

و بعد ...

دخترک دیگر کور نبود ...

او به دنبال پسر دوران نابیناییش می گشت تا لحظه هایشان را با هم قسمت کنند .... ولی هیچ نیافت .

تا اینکه ...

روزی دختر با جوان خوش هیکل ولی کور رو به رو شد . بیچاره جوانک به دختر، دل بست و چون راز دل-گفت ، چنین شنید :

مرا با مردمان کور کاری نیست ...

و سنگ ها به حال پسر گریستند ...

او دل داد .... ولی دل نگرفت.... چشم داد تا که دل گیرد .... باز دل نگرفت ...